زبان عطر | رایحه های حیوانی

چقدر با زبان عطرها آشنایی دارید؟ آیا می توانید به زبان آنها سخن بگویید؟!

کلماتی نظیر ترش، تلخ ، شیرین ، شور ، خاکی و … شاید حداقل لغاتی باشند که در ارتباط با عطرها بسیار با آنها برخورد داشته اید. در توصیف رایحه عطرها ، از کلمات و واژه های مختلفی استفاده می شود تا از آن طریق بتوان بو را منتقل نمود و به این واژه ها ، زبان عطر گفته می شود.

رایحه های حیوانی یا Animalic

این واژه از جمله لغاتی ست که در توصیف عطرها کاربرد دارد. در ترکیبات یک عطر علاوه بر پرفیوم گیاهان ، از پرفیوم موجود در بدن بعضی حیوانات نظیر مشک آهوی ختن یا سگ آبی نیز استفاده می شود که البته مدتی بسیار طولانی ست که به دلیل عدم کشتار حیوانات این پرفیوم ها به صورت مصنوعی و یا با استفاده از بعضی گیاهان شبیه سازی می شوند.

گیاه کاستوس ، یکی از گیاهانی ست که از روغن ریشه آن جهت تولید رایحه های حیوانی استفاده می شود. عطر آن مشابه با عطر “موی کثیف و چرب” می باشد.

این قبیل رایحه ها ، به عنوان رایحه های حیوانی خوانده می شوند. بعضی از آنها به صورت خالص رایحه چندان مطلوبی ندارند اما در عطرها جهت ایجاد حس جذابیت و گیرایی و عمق بخشیدن به عطر به میزانی محدود استفاده می گردند. در مواردی دیگر ، مثل بعضی مشک ها ، این رایحه حالتی کرمی ، گرم و شیرین دارد.

موارد دیگری از قبیل چرم ، عسل ، خاویار و سایر مشتقات گرفته شده از حیوانات (یا حشرات) نیز به عنوان رایحه های حیوانی شناخته می شوند.