مشک یا Musk یکی از پرفیوم هایی ست که به صورت پایه ای در نت انتهایی تمامی عطرها کاربرد دارد. دلیل این امر آن است که مشک توان پخش شوندگی به عطر می دهد.
مشک هایی که امروزه در عطرسازی کاربرد دارند اغلب به صورت شیمیایی ساخته می شوند و مشک طبیعی نیستند.
انواع مشک
مشک Tonkin: این نوع از مشک رایحه ای خشک ، قوی ، تند و غلیظ دارد. رایحه عطر را سنگین می کند و حالتی ه..و..س ران به آن می دهد.
مشک سفید : این نوع از مشک نیز حالتی ه..و..س ران دارد اما به لحاظ رایحه تفاوت بسیاری با نوع اولیه دارد. عطر آن نرم ، تمیز و مثل پوست می باشد.
مشک در گذشته نیز همواره به عنوان عاملی جهت معطرسازی استفاده می شده است و قدمتی چند هزار ساله دارد.
این ماده که در ابتدا حالتی مایع دارد، در بخشی کیسه مانند در بدن نوعی آهوی نر قرار گرفته است که حیوان از آن جهت جلب جنس ماده استفاده می کند. پس از گذر زمان ،مقدار این مواد داخل کیسه زیاد شده و به دلیل اینکه آهو را آزار می دهد او با کشیدن بدن خود بر سنگ و صخره کیسه را پاره می کند و مشک آزاد شده در هوای باز خشک می شود.
مشک طبیعی و خشک شده که ارزشی بیش از طلا دارد گاه توسط شکارچیان جمع آوری شده و فروخته می شود.
ظاهر مشک
مشک در حالی که آزاد شده باشد به رنگ مشکی یا قهوه ای سوخته است اما اگر آهو شکار شود و کیسه از بدنش خارج گردد حالتی غده مانند داشته و اطراف آن پوشیده از مو خواهد بود.
مشک و ماندگاری عطرها
مشک عامل ایجاد توازن در ترکیبات عطر و تثبیت کننده می باشد ، همچنین در افزایش ماندگاری رایحه تاثیر گذار است. سرعت تبخیر عطر را کاهش می دهد و پایداری سایر پرفیوم ها را بالا می برد.
بنابراین یکی از عوامل کاهش ماندگاری عطرها را شاید بتوان استفاده از مشک های مصنوعی دانست! زیرا جهت به دست آوردن تنها 1 کیلوگرم مشک طبیعی نیاز به کشتار 160 آهوی نر می باشد که این عمل در سال 1979 به دلیل منع در کشتار حیوانات متوقف گردید!